Η γευσιγνωσία Whisky είναι μια ανάλυση του ουίσκι μέσω μιας ποικιλίας αισθήσεων. Μπορεί να είναι μέσω οπτικής εξέτασης, μέσω γεύσης και αρώματος (μάτια, στόμα και μύτη – 3 από τις μεγαλύτερες αισθήσεις μας). Συνήθως, αυτό γίνεται από μια ομάδα ανθρώπων ως κοινωνικό γεγονός ή δραστηριότητα.
Μερικοί άνθρωποι ως επαγγελματίες σε αυτό το θέμα. Αυτό σημαίνει ότι αυτό μπορεί να είναι το επίσημο επάγγελμά τους, όπου ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο για να δοκιμάσουν νέα ουίσκι. Τα σχόλιά τους θα έχουν πιθανώς αντίκτυπο στα ετήσια βραβεία, προωθώντας τα ουίσκι στις δικές τους πλατφόρμες.
Αξεσουάρ
Η επιλογή των γυαλιών αποτελεί σημαντικό μέρος της όλης διαδικασίας. Αυτό είναι το πιο σημαντικό αξεσουάρ όταν βρισκόμαστε κάτω από μια σοβαρή γευσιγνωσία ουίσκι.
Το λιγότερο κατάλληλο ποτήρι είναι το παραδοσιακό ποτήρι. Αυτό οφείλεται στο μεγάλο στόμα του, το οποίο επιτρέπει τη διάχυση των αναθυμιάσεων και στο κράτημα του, το οποίο προάγει τη θέρμανση του ουίσκι.
Συνήθως, ως βιομηχανικό πρότυπο, τα ποτήρια που χρησιμοποιούνται στη γευσιγνωσία ουίσκι είναι σε σχήμα τουλίπας με στέλεχος. Μπορεί να τα γνωρίζετε ως ποτήρια του σέρι ή ως copita. Ένα άλλο καλά αποδεκτό ποτήρι είναι το ποτήρι ουίσκι Glencairn.
Μπορεί ακόμη και να βρείτε γυαλιά που είναι πιο εξειδικευμένα. Μπορεί να περιλαμβάνουν καπάκι για να διατηρούν τα αρώματα.
Σημειώσεις γευσιγνωσίας
Οι σημειώσεις γευσιγνωσίας χωρίζονται συνήθως σε σημειώσεις της μύτης, του ουρανίσκου και της επίγευσης. Αυτές οι σημειώσεις μπορεί να είναι συναισθηματικές ή απλές. Αυτό σημαίνει ότι μια συναισθηματική νότα πιθανόν να θυμίζει στον γευσιγνώστη δέρμα, ξύλο, καπνό κ.λπ. Οι πιο απλές νότες μπορεί να περιλαμβάνουν αρώματα βανίλιας, γλυκύτητα, τζίντζερ κ.λπ.
Σημειώστε ωστόσο ότι καμία μύτη δεν είναι ίδια με την άλλη. Το ένα άτομο μπορεί να είναι πιο ευαίσθητο σε ορισμένα αρώματα, ενώ το άλλο μπορεί να μην τα αντιλαμβάνεται καν. Αυτό ονομάζεται τύφλωση της μύτης, γι’ αυτό και συνήθως υπάρχει μια επιτροπή τουλάχιστον τριών κριτών.
Οπτική ανάλυση
Το πρώτο βήμα σε μια γευσιγνωσία ουίσκι είναι η οπτική ανάλυση. Το ποτήρι πρέπει να κρατείται σε κλίση 45 μοιρών, συνήθως σε λευκό φόντο. Το χρώμα του ουίσκι σχετίζεται άμεσα με το βαρέλι (ευρωπαϊκή δρυς για πιο έντονο χρώμα και αμερικανική λευκή δρυς για πιο ανοιχτό χρώμα). Σημειώστε, ωστόσο, ότι ένα ανοιχτό χρώμα μπορεί επίσης να σημαίνει ότι το βαρέλι χρησιμοποιήθηκε περισσότερες από μία φορές.
Μύτη
Για την ανάλυση αυτού του βήματος, το ουίσκι μυρίζεται. Θα πρέπει να ξεκινήσετε με τη μύτη πάνω από το χείλος και σιγά-σιγά να μπαίνετε βαθύτερα στο ποτήρι για να πιάσετε τα πλήρη αρώματα. Δεν πρέπει να βάζετε τη μύτη σας βαθιά μέσα στο ποτήρι, καθώς μπορεί να εισπνεύσετε αναθυμιάσεις και να νιώσετε ένα ελαφρύ έγκαυμα.
Μέσω αυτής της μεθόδου, ο γευσιγνώστης θα κατανοήσει την πραγματική δύναμη του ουίσκι.
Χείλος
Σε αυτό το βήμα, το ουίσκι δοκιμάζεται- Θα πρέπει, αρχικά, να δοκιμάσετε μια μικρή γουλιά και σιγά-σιγά να αυξήσετε τον όγκο του. Αν περιστρέψετε το ουίσκι γύρω από τη γλώσσα, θα αναδυθούν περισσότερα αρώματα. Ο γευσιγνώστης θα αισθανθεί επίσης την υφή του ουίσκι αναλύοντας σε βάθος τις γεύσεις και τα αρώματα.
Η γλώσσα αναγνωρίζει μόνο τέσσερα αρώματα: το αλάτι, το γλυκό, το ξινό και το πικρό. Τα αληθινά αρώματα θα συλλεχθούν στο πίσω μέρος της ρινικής οδού.
Τέλος
Μετά το προηγούμενο βήμα, θα νιώσετε τις γεύσεις να παραμένουν στο στόμα σας. Αυτές είναι οι νότες του τελειώματος, καθώς οι γεύσεις θα αποσυντεθούν στο στόμα αργά.