De Whiskey Rebellion, een reeks protesten, geweld en opstanden die plaatsvonden als gevolg van een nationale accijns op gedistilleerde dranken, zette de nieuwe federale regering tegenover ingebakken Amerikaanse ideeën over lokale soevereiniteit en persoonlijke vrijheid. De Whiskey Rebellion toonde aan dat de federale regering de autoriteit en het vermogen had om wetten af te dwingen en verzet te onderdrukken. Als gevolg hiervan ontstonden er politieke partijen die een sterke centrale regering steunden of zich ertegen verzetten. Vandaag de dag is er nog steeds onenigheid over welke bevoegdheden de federale overheid moet uitoefenen en welke beslissingen aan de staten moeten worden overgelaten. Tweehonderddertig jaar na het eerste grote verzet tegen het federale gezag vragen mensen zich nog steeds af: wat was de Whiskey Rebellion? De golf van verzet waar de regering mee te maken kreeg toen ze een nieuwe accijns invoerde, vond Amerikanen op het platteland bereid om de strijd aan te gaan voor de rechten van de staten.
Inhoudsopgave:
Wat was de Whiskey Rebellion? – De samenvatting
- Wie: De federale overheid vs. Amerikaanse boeren
- Wat: Amerikanen protesteren tegen directe alcoholaccijnzen
- Wanneer: 1794
- Waar: West-Pennsylvania, Appalachen en de grensstaten
- Waarom: om de staatsschuld te verminderen en oneerlijke belastingen te weerstaan
Wat was de Whiskey Rebellion?
De Amerikaanse Revolutie zag de grootste opleving van individualisme en rebellie die de dertien koloniën ooit hadden meegemaakt. De ruige koloniën sloegen de handen ineen om een gemeenschappelijke vijand, het Britse Rijk, van Amerikaanse bodem te verdrijven. Toen de Conventie voor de Grondwet in 1787 in Philadelphia, Pennsylvania, bijeenkwam om een praktisch regeringssysteem te ontwikkelen om de Artikelen van de Confederatie te vervangen en de nieuwe natie te besturen, gaven sommigen er de voorkeur aan om de staten het regeringsbeleid te laten accepteren of verwerpen. Andere leiders stemden voor een sterke centrale overheid met de macht om belastingen te innen en wetten te handhaven. Na de oorlog moest de Amerikaanse regering zelfvoorzienend worden en haar oorlogsschulden van 54 miljoen dollar terugbetalen. Geconfronteerd met de vraag hoe hij aan voldoende inkomsten kon komen, kwam Alexander Hamilton, minister van Financiën, met een oplossing om belasting te heffen op een drank die de oosterse elites als een luxeartikel beschouwden. Door belasting te heffen op zaken die de federale regering als niet-essentiële goederen beschouwde, in tegenstelling tot de Stamp Act die voor ophef zorgde toen het Britse parlement belastingen oplegde zonder inbreng van de koloniën, hoopte de Amerikaanse regering de handel te reguleren, de administratieve infrastructuur te financieren en de enorme oorlogsschulden aan hun Europese bondgenoten (vooral Frankrijk) uit de Amerikaanse Revolutie af te betalen. Ze hadden niet verwacht dat de nieuwe wet een hevige oproer onder de koloniën zou veroorzaken.
Waar ging de Whiskey Rebellion over?
In 1791 legde de federale regering de Accijns op Whiskey op gedistilleerde dranken. De belasting stelde dat mensen die distilleerketels exploiteerden die minstens 400 gallon whiskey per jaar produceerden tussen de 7 en 18 cent per gallon moesten betalen. Hoe hoger de proof, hoe sterker de whiskey. Hoe sterker de whiskey, hoe meer belasting de mensen moesten betalen. In tegenstelling tot de gehate Stamp Act, die een geïmporteerd product belastte, belastte de Accise Whiskey Tax Amerikanen rechtstreeks op hun product. Whiskey was niet de meest populaire koloniale alcohol, maar het bleef een sterk ruilmiddel. Hoewel de overheid gedistilleerde alcohol als een belastbare luxe beschouwde, vonden kleine boeren aan de grens dat niet. Omdat alle boeren in Appalachia en de Allegheny Mountains gewassen verbouwden, konden ze slechts een beperkte hoeveelheid lokaal verkopen. Ze hadden ook problemen om graan over gevaarlijke bergwegen te vervoeren om het op markten in het oosten te verkopen. Het gevolg was dat hun levensonderhoud afhing van het distilleren van graanoverschotten tot whiskey. Boeren konden whiskey gemakkelijker opslaan en vervoeren. Het ruilen van graanalcohol hielp om het karige bestaan van de families in het grensgebied aan te vullen. Nu moesten boeren hun overschotten aan rogge en maïs (de hoofdingrediënten van koloniale whiskey) verspillen of een belasting betalen die ze zich niet konden veroorloven. Erger nog, de regering eiste dat de belasting alleen contant betaald kon worden. 
Wat was de kwestie van de Whiskey Rebellion?
Hoewel een belasting op contant geld vandaag de dag nauwelijks nog een verrassing is, was de realiteit van de plattelandseconomie in koloniaal Amerika een heel ander verhaal. Zonder een federaal verplichte inkomstenbelasting en met de geschiedenis van een recente opstand tegen belastingen, hadden de meeste achttiende-eeuwse Amerikanen een hekel aan belastingen. In een landelijke en grotendeels cashloze samenleving waren veel Amerikanen afhankelijk van ruilhandel en handel om te overleven. De meeste mensen hadden geen toegang tot harde valuta. In plaats daarvan gebruikten ze whiskey als een soort grensvaluta. Toen de federale overheid de belasting op contant geld instelde, betekende dit dat veel boeren moesten klauteren om genoeg geld bij elkaar te krijgen om de belasting te betalen. Dit creëerde problemen voor de Amerikanen op het platteland, die vaak afhankelijk waren van zelfvoorzienende landbouw. De mensen die ten westen van de Appalachen en Allegheny’s woonden, stamden grotendeels af van Schotse-Ierse stammen. Protestanten op zoek naar vrijheid en katholieke hooglanders die vluchtten na de Schotse Opstand in 1745-1746 vonden een thuis in de glooiende bergen. Velen van hen vochten een decennium eerder tegen de Britse belastingheffing en invasie. Hardwerkend, zelfvoorzienend en op hun hoede voor overheidsbemoeienis, hadden deze mensen niet de middelen of de moed om zich te onderwerpen aan een nieuwe federale belasting.
Wat was het doel van de Whiskey Rebellion?
Deze boeren op het platteland, van wie velen militaire ervaring hadden tijdens de Amerikaanse Revolutie, wilden een kans om te overleven. Ze wilden geen belasting betalen voor geld dat ze niet hadden. Ze wilden de mogelijkheid hebben om met hun eigen graanoverschotten te doen wat ze wilden, zonder wettelijke beperkingen. De regering stuurde belastinginners naar het platteland, dat zich uitstrekte langs de ruggengraat van de Appalachen ten zuiden van New York, door Pennsylvania en ten westen van de Appalachen tot in de Allegheny Mountains. Geconfronteerd met een nieuwe belasting die volgens hen onterecht gericht was op boeren die afhankelijk waren van gedistilleerde graanlikeuren, verzetten de frontiers in het westen van Pennsylvania zich hiertegen. Ze weigerden de belasting te betalen.
Wat was de Whiskey Rebellion Affaire?
In Philadelphia anticipeerde het Congres niet op het gewelddadige protest dat de belasting uitlokte. In 1794 braken protesten uit toen overheidsinspecteurs steden en nederzettingen aan de grenzen van Pennsylvania, Virginia en het achterland van Kentucky binnenreden om de belasting te innen. In juli viel een groep rebellen uit Pittsburgh het huis van de plaatselijke belastinginspecteur John Neville aan en stak het in brand. Anderen grepen een ongelukkige inspecteur aan en scholden hem uit als publiek voorbeeld. De man overleefde het. Grensbewoners gebruikten intimidatietactieken om zich tegen de belasting te verzetten. Ze dreigden iedereen in elkaar te slaan die belastinginners onderdak of onderdak bood. Ondertussen verspreidde de opstand zich als een lopend vuurtje toen grote troepen zich verzamelden in Pennsylvania en andere staten dreigden te overspoelen. In september trok een frontlinie naar Pittsburgh om te protesteren tegen de belasting. Hamilton, een vurig voorstander van een sterke federale regering, probeerde de opstand neer te slaan. Terwijl president George Washington er de voorkeur aan gaf om een stap terug te doen en toegeeflijk te zijn, drong Hamilton aan op straf. Hij stelde dat de nieuwe regering niet zou overleven als ze de grote verzetsbewegingen die haar macht bedreigden niet zou uitroeien. Hamilton wilde het leger sturen. In plaats daarvan waarschuwde Washington de staatsmilities en stuurde onderhandelaars om met de rebellen te praten. Toen bemiddeling mislukte, stemde Washington erin toe dat Hamilton de leiding overnam. Op 25 september kondigde Washington aan dat hij weigerde om “een klein deel van de Verenigde Staten [to] dicteren aan de hele Unie”?
Wat was het resultaat van de Whiskey Rebellion?
Toen Washington Hamilton het groene licht had gegeven, marcheerden Hamilton en gouverneur Henry Lee van Virginia aan het hoofd van 13.000 militieleden naar rebellenland in het westen van Pennsylvania. Tegen de tijd dat hun laarzen op de grond landden, was het grootste deel van het georganiseerde lokale verzet weggesmolten. De federale troepen ondervonden geen weerstand. In plaats daarvan pakten ze 150 mannen op die ze beschouwden als leiders en schuldigen. Een rechtbank veroordeelde twee mannen wegens verraad voor hun rol in de opstand, maar het proces strandde door gebrek aan bewijs. Washington verleende beide mannen later gratie. Het oproepen van de militie maakte effectief een einde aan de Whiskey Rebellion. Hamilton voelde zich opgetogen. Hij had bewezen dat de federale regering een opstand de kop in kon drukken en controle en gehoorzaamheid aan haar wetten kon afdwingen door middel van militair geweld wanneer de regering dat nodig achtte. Andere politieke leiders en denkers zoals Thomas Jefferson uitten hun grote bezorgdheid over de gewapende reactie van de regering. Jefferson was van mening dat de federale overheid haar grenzen had overschreden en inbreuk had gemaakt op de vrijheden van de burgers. In 1802 trok president Jefferson de accijns in en ging de regering over op tarieven om de inkomsten te verhogen.
Wat was de betekenis van de Whiskey Rebellion?
De Whiskey Rebellion was de eerste grote krachtmeting tussen federale macht en individuele rechten. Koloniale boeren in het westen van Pennsylvania en de grensgebieden in het zuiden namen aanstoot aan wat zij beschouwden als een oneerlijke, directe belasting op hun bron van inkomsten. Ze verzetten zich met geweld tegen de inbreuk van de belasting op hun vrijheid. De Whiskey Rebellion blijft belangrijk omdat het voor het eerst aantoonde dat de federale regering de macht had om verzet tegen de wetten van het Congres de kop in te drukken. Ze kon gehoorzaamheid afdwingen en relevante belastingen heffen op burgers in elke staat. De federale reactie op de opstand was ook het eerste belangrijke gebruik van de Militia Acts van 1792, die de president toestonden om milities van staten te rekruteren voor federale dienst “wanneer de wetten van de Verenigde Staten worden tegengewerkt of de uitvoering ervan wordt belemmerd, in welke staat dan ook, door combinaties die te machtig zijn om te worden onderdrukt door de gewone gang van justitiële procedures.”?